Πρόεδροι, Υπουργοί, Βουλευτές και Αρχηγοί Αστυνομίας πάνε και έρχονται… αλλά κανένας δεν έχει την τόλμη να βάλει το «χέρι του στη φωτιά» και να σώσει τα παιδιά μας. Μπορεί να ακούγεται κυνικό αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα παιδιά μας σκοτώνονται σαν κοτόπουλα στην άσφαλτο και κανείς δεν κάνει απολύτως τίποτα! Θα μου πείτε γιατί τα ισοπεδώνεις όλα; Και θα σας απαντήσω ότι όλα είναι ισοπεδωμένα όσον αφορά αυτό το θέμα σε αυτό τον άμοιρο τόπο. Θα μου πείτε και πάλι… Γιατί θύμωσες τόσο πολύ αυτή τη φορά; Αφού αυτά είναι πράγματα που τα ξανάγραψες. Θύμωσα όταν πριν μερικές μέρες είδα το 13χρονο γιό μου να διαβάσει για διαγώνισμα. Και για ύλη είχε να μάθει για περισπωμένες, οξείες, δασείες και ένα σωρό άλλες μαλακίες που εδώ και δεκαετίες έχουν «ξοριστεί» από τα σχολεία. Θύμωσα επίσης όταν πληροφορήθηκα ότι μαθήματα όπως θα αρχαία και θρησκευτικά θα διδάσκονται μέχρι και την τελευταία τάξη της εκπαίδευσης τους στα σχολεία.

Ήμαρτον πια! Πόσο πιο μορφωμένους ανθρώπους θα τους κάνουμε με τα αρχαία και την ιστορία στη δευτέρα και τρίτη Λυκείου; Πόσο καλύτερους χριστιανούς θα τους κάνουμε με μια ώρα μάθημα θρησκευτικών στα 16 και 17 τους χρόνια; Από τα έξι μέχρι τα δεκαέξι διδάσκονται αυτά τα μαθήματα. Και ας τολμήσει κάποιος να μου αναλύσει ότι ένα μάθημα οδικής ασφάλειας έχει λιγότερη ωφέλεια σε ένα δεκαεξάχρονο από ένα μάθημα αρχαίων ή θρησκευτικών. Εμένα το δικό μου μυαλό δεν το χωρά. Εσένα κύριε Υπουργέ Παιδείας; Μήπως μπορείς να το αντιληφθείς; Και παρακαλώ… μην αρχίσετε τα περί αλαζονείας και ασέβειας προς τα μαθήματα των αρχαίων και των θρησκευτικών. Αρχαία, όπως τα έμαθα από το γυμνάσιο, μπορεί να μην τα θυμάμαι αλλά σίγουρα καλός χριστιανός είμαι και δεν επιδέχομαι μαθήματα από κανένα.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Tις έξι πιο «χωρκάτικες» συνήθειες των Κύπριων οδηγών

Πολλά είναι τα τηλεφωνήματα αλλά και τα email που παίρνω για τα θέματα που υπογράφω σε αυτή τη στήλη. Από γνωστούς, αγνώστους, επώνυμους και ανώνυμους. Είτε για να με συγχαρούν, είτε για συζήτηση είτε ακόμα και για να εκφράσουν τη δική τους καλοδεχούμενη άποψη. Ας με πάρει ένας, μα μόνο ένας, από τους πιο πάνω αρμόδιους να μου πει ότι έχω άδικο. Άλλα… ξέχασα. Χρειάζεται κότσια να παραδεχτείς την κατάντια αλλά και την ευθύνη που σε βαραίνει για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση είτε λέγεσαι Πρόεδρος, είτε βουλευτής, είτε υπουργός είτε Αστυνομία.

Πέτρος Σουτζιής
Αρχισυντάκτης

Ακολουθήστε μας στο INSTAGRAM και στο FACEBOOK