Ο Κώστας Γεωργίου «Chips» με την Έλενα Πιερή στη θέση του συνοδηγού και το Mitsubishi Lancer Evo παίρνουν μια άνετη νίκη στο δεύτερο γύρο του φετινού παγκυπρίου πρωταθλήματος ράλι του 2013, το ράλι Φοινικούδων. Τον αγώνα διοργάνωσε το Σωματείο της Λάρνακας με τα 23 πληρώματα να έχουν να αντιμετωπίσουν οκτώ συνολικά ειδικές διαδρομές. Κώστας Ζήνωνος και Γιώργος Αλεξάνδρου πήραν τη δεύτερη θέση στον αγώνα μπροστά από τους Σταύρο Αντωνίου και ChipsJunior. Tέταρτη θέση για τους Μιχάλη Ποσείδια και Φάνο Χριστοφή ενώ στη πέμπτη θέση γενικής βρίσκουμε και το πρώτο δικίνητο αυτοκίνητο με τους Ανδρέα Χαραλάμπους και Κωνσταντίνο Σιάλο με το Honda Civic R3.
Δεύτερη συμμετοχή του Αντώνη Ιερόπουλου με το Mitsubishi Galant VR-4 στο πρωτάθλημα ταχύτητας και συνάμα δεύτερη συνεχόμενη νίκη. Αυτό έγινε στο Διόνυσος Ράλι σπριντ που διοργάνωσε η Λέσχη της Πάφου παρά το χωριό Γουδί στις 26 Μαΐου του 1991. Ο χρόνος του (1.20.16) ήταν κατά τρία και πλέον δευτερόλεπτα πιο γρήγορος από το χρόνο του Ανδρέα Τσουλόφτα που πήρε τη δεύτερη θέση με τη Lancia Integrale. Τρίτος καλύτερος χρόνος για τον Γιώργο Ανδρέου Σιώφερο που έτρεξε με το θρυλικό Nissan 240 RS. Την πρώτη εξάδα έκλεισαν οι ΣάββαςΧ’Σάββας (Golf GTi), Μάριος Παναγιώτου (Lancia Integrale) και Κώστας Γεωργίου Chips (Ford Escort).
Ο Χρίστος Φασαρίας κερδίζει για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά την ανάβαση Πισσουρίου. Αυτή τη φορά ήταν το 1985 με το Ford Escort MKII, σε ένα αγώνα που συγκέντρωσε 25 συμμετοχές και διοργάνωσε η Λέσχη Αυτοκινήτου Λεμεσού. Ο χρόνος του ήταν 1.31.47 έναντι 1.32.83 που έφερε ο Κώστας Παναγιωτίδης με το Golf GTi. Τρίτος καλύτερος χρόνος (1.36.71) για τον Ανδρέα Καλογήρου με το Toyota Corolla.
Ο Cezare Fiorio γεννήθηκε στις 26 Μαΐου του 1939 στο Τορίνο της Ιταλίας. Ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα με την FIAT και το 1961 κέρδισε το Ιταλικό ΠρωτάθλημαGT. Στη συνέχεια πήρε το πτυχίο του στις πολιτικές επιστήμες και το 1963 άρχισε η θρυλική του πορεία με την Lancia, όπου δημιούργησε την αγωνιστική ομάδα εν ονόματι “HF Squadra Corse”. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Το 1989 – 1991 ο Cezare έκανε στροφή στον μαγικό κόσμο της F1 όπου ανάλαβε τα καθήκοντα του αγωνιστικού διευθυντή της Ferrari και το 1994 ήταν ο υπεύθυνος ομάδας της Ligier.
«Κανένας οδηγός δεν έχει κατακτήσει τη Φόρμουλα 1, σπορ αυτοκίνητα και ράλι, παρά μόνο ένας εξαιρετικός διευθυντής… και το έκανε να φαίνεται εύκολο» Λόγια του John Davenport για τον Cezare Fiorio.
Ο Ιταλός οδηγός αγώνων Alberto Ascari γεννήθηκε στις 13ις Ιουλίου το 1918 και σκοτώθηκε στις 26 Μαΐου το 1955. Ήταν ένας πολυτάλαντος οδηγός που ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα με μοτοσυκλέτες πριν αλλάξει στους τέσσερις τροχούς. Ο Ascari μαζί με την ομάδα της Ferrari κέρδισε δύο διαδοχικούς παγκόσμιους τίτλους το 1952 και το 1953. Ήταν ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής της ScuderiaFerrari και ο τελευταίος Ιταλός που κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο. Κέρδισε επίσης το Mille Miglia του 1954 και ήταν φημισμένος για την αποτελεσματικότητα του να προσαρμόζεται στους αγώνες κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Ο πατέρας του Ascari, (Antonio) ήταν επίσης οδηγός αγώνων που σκοτώθηκε το 1925 στο γκραν πρι της Γαλλίας. Ο Alberto κάποτε παραδέχθηκε ότι ο πατέρας του, τους προειδοποίησε να μην ασχοληθούν με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γιατί είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο άθλημα. Δυστυχώς οι ανησυχίες του πατέρα του βγήκαναληθινές αφού ο Alberto Ascari σκοτώθηκε σε δοκιμές της Scuderia Ferrari στην πίστα της Μόνζα στην ίδια ηλικία με τον πατέρα του και την ίδια μέρα του μήνα…
Στις 26 Μαϊου του 2001 χάνει τη ζωή του από καρδιακή προσβολή στα 63 του χρόνια ο Vittorio Brabilla. Ο Ιταλός, γνωστός με το ψευδώνυμο “MonzaGorilla“ ξεχώρισε για το πάθος και τη μαχητικότητά του, αγωνιζόμενος στη Formula 1 με τα χρώματα της March, ιδρυτής της οποίας ήταν ο πρώην πρόεδρος της FIA, ΜaxMosley.Mε τη March, στην οποία ξεκίνησε την καριέρα του στη Formula 1, o Brabilla πέτυχε και τη μοναδική του νίκη, στην Αυστρία το 1975. Σε εκείνο το επεισοδιακό αγώνα, μία ξαφνική νεροποντή ανάγκασε τους διοργανωτές να τερματίσουν τον αγώνα με τη συμπλήρωση 29 γύρων αντί των 54 που είχαν προγραμματιστεί. Ο 37χρονος τότε Ιταλός βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στην πρώτη θέση ενώ έχει μείνει μάλιστα στην ιστορία του θεσμού ο τρόπος με τον οποίο πανηγύρισε ο Ιταλός την επιτυχία του, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και αφήνοντας το μονοθέσιο να συγκρουστεί στις μπαριέρες! Το 1977 μεταπήδησε στη SurteesFord για δύο αγωνιστικές περιόδους και έκλεισε την καριέρα του το 1980 με την ομάδα της AlfaRomeo.
