Το οπτικοακουστικό «πάνθεον» της ταχύτητας

Fast and furious (2001)

Fast and furious (2001)Ώπα! Πάταξον μεν, άκουσον δε! Ξέρω τι σκέφτεστε. «Πως γίνεται να βάζει αυτό το τσίρκο σε αυτή τη λίστα;», και, εν μέρει, δεν διαφωνώ γιατί πλέον έχουν καταλήξει γελία. Τουλάχιστον μέχρι και το Tokyo Drift, τα Fast and Furious όμως, είχαν το αυτοκίνητο στην καρδιά τους, και την σκηνή των αυτοκινητάκιδων. Απλά, μετά τα πάντα πήραν τον δρόμο τον χαζό. Το πρώτο FnF όμως, έχει cult-status και εξηγώ. Ο κόσμος της μετατροπής (της μοτίφας) υπήρχε προ πολλού, αναμφίβολα. Ωστόσο η πραγματική έκρηξη της σκηνής αυτής κατέφθασε με την χρυσή εποχή της Ιαπωνίας (αυτοκινητιστικά) των 90s! Και ξέρετε ακριβώς σε τι αναφέρομαι: RX-7, Supra, GTO, Integra, Impreza και πάει λέγοντας. Μπορεί πολλοί από εμάς να μεγαλώσαμε με μια αφίσα Countach ή Testarossa στον τοίχο, αλλά το πραγματικό μεγάλωμα (της γενιάς μου τουλάχιστον) έγινε με ιαπωνική κουλτούρα και τεχνολογία στους δρόμους της ζωής μας. Η σκηνή της «μοτίφας» ήταν (και είναι, με μια σωστή και καλή πίστα πλέον) τεράστια! Τρέχαμε εκτός Λευκωσίας να δούμε κόντρες και για να απολαύσουμε τα δημιουργήματα των άλλων, μιας και το αυτοκίνητο είναι ένας τρόπος έκφρασης. Το πρώτο Fast and Furious συνεχίζει και μιλάει απευθείας στην καρδιά όλων εκείνων που μεγάλωσαν σε εκείνη την σκηνή, και παραμένει μια καλή αυτοκινητιστική ταινία με αγνό σκοπό στην καρδιά καθώς απλούστατα είναι μια ιστορία αυτοκινήτων και αδελφικότητας (είναι, άλλωστε, το Point Break με αυτοκίνητα… and that’s fine).

Δείτε το επόμενο 

Le Mans (1971)