Από πού να το πιάσεις και να μην καείς. Μια πελώρια (κυριολεκτικά η μεγαλύτερη) σεζόν στην ιστορία του θεσμού το είχε κάπου στο σύμπαν γραφτό να μας κρατήσει καρφωμένους στις οθόνες μέχρι και τις τελευταίες στροφές της χρονιάς. Ας μου επιτρέψετε όμως να αφήσω λίγο στην πάντα τον δραματικότατο τελικό της Yas Marina, και να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

ΤΟΥ ΦΡΙΞΟΥ ΜΑΣΟΥΡΑ:

Αντιλήφθηκα το τι μάχη μας περίμενε, ανάμεσα στον Lewis και τον Max, με το που τελείωσε ο αγώνας στο Μπαχρέιν. Η πρεμιέρα δηλαδή. Σε μία πίστα όπου η Mercedes συνήθως περιπατεί, βρέθηκε στο τσακ να κερδίζει. Το πώς τα Ασημί (Μαύρα!) Βέλη θα έχαναν ρυθμό έπειτα από την αφαίρεση του 20% της συνολικής αεροδυναμικής κατάρτισης τους (κάτι που έπρεπε να υποστούν όλα τα αυτοκίνητα βέβαια), βάσει κανονισμών, ήταν άκρως προβλεπτό. Άλλωστε, για πάρτι τους (μέχρι ενός σημείου) εγκρίθηκε ο εν λόγω κανονισμός. Ακόμη και έτσι όμως, αυτός δεν ήταν ο μοναδικός παράγοντας που έφερε την μάχη του τίτλου μέχρι το νήμα.

Στην Ίμολα ήρθε και ένα από τα σπάνια λάθη του Hamilton, που ακόμη και έτσι κατάφερε να τερματίσει δεύτερος με τον Max να παίρνει την καρό σημαία. Σημειώστε πως δεν θα επικεντρωθώ στα «αν» της φετινής τιτανομαχίας, επειδή τα «αν» είναι για τα τραγούδια. Αν μπλέκονταν όλοι σε ατυχήματα έπειτα από αντιαθλητικές συμπεριφορές στην Yas Marina, και ακυρώνονταν όλοι από την σεζόν, θα ήταν μάχη στα χαρτιά μεταξύ του Mazepin και του Kubica για το ποιος θα ήταν ο φετινός πρωταθλητής. Πολλά τα «αν», άστε το…

Ο Hamilton με την ζάμπλουτη εμπειρία του, και την εξαιρετική W12, κατάφερε να πάρει ακόμη δυο νίκες σε Πορτογαλία (μακάρι να μείνει για χρόνια πολλά η Portimao στο ημερολόγιο, είναι πίσταρος!) και στην Ισπανία αλλά η συνέχεια δεν ήταν καλή για τον πρωταθλητή του 2020. Στο Μονακό, ο Βρετανός είχε τα χειρότερα προκριματικά του από το 2018, με την έβδομη θέση στην οποία έστησε το μονοθέσιο του.  Εδώ ξεκίνησε το πραγματικό σερί-τίτλου του Verstappen, με νίκη στο Πριγκιπάτο, έκρηξη ελαστικού κατά την διάρκεια ενός ήρεμου περίπατου στο Μπακού, και τρεις συνεχόμενες νίκες σε Γαλλία (έπειτα από ένα ανατριχιαστικά άψογα εκτελεσμένο undercut) και στους δυο αγώνες στο A1 Ring (νταξ… Red Bull Ring…). Και φθάνουμε στο Silverstone…Είναι πολλές οι τελείες, επειδή εδώ ήταν το πρώτο (και ίσως το πιο) κομβικό σημείο της μάχης των δυο. Δεν θέλω απλά να γράψω ένα στεγνό review της σεζόν, ξέρω πως ο κόσμος διψάει για άποψη. Για να μπορεί να συζητήσει, να διαφωνήσει και να συμφωνήσει. Όπως είπα και στον αέρα, σωστά έφερε το μεγαλύτερο (και όχι το αποκλειστικό) μερίδιο ευθύνης, και σωστά τιμωρήθηκε ο Hamilton. Η τιμωρία, εξάλλου, δεν πρέπει να είναι ανάλογη του αποτελέσματος του παραπτώματος αλλά με το ίδιο το παράπτωμα. Γι’ αυτό έβγαλε και η γλώσσα μου μαλλιά, που λεν και οι παλαιότεροι μου, σχετικά με τον αποκλεισμό του Grosjean το 2012 από τον αγώνα της Ιταλίας μετά από το στραπάτσο της εκκίνησης του Spa. Ο Γάλλος απλά πήγε να στριμωχτεί εκεί που δεν έπρεπε. Σίγουρα δεν περίμενε πως θα προκαλούσε ένα από τα ακριβότερα highlight της προηγούμενης δεκαετίας (Perez, Alonso και Hamilton πήγαν θύματα) αλλά αποκλεισμός; Οπόταν η συνοχή ήταν ανέκαθεν ένα θεματάκι των αγωνοδικών της F1, ακόμη και επί καιρό του Charlie, αιωνία του η μνήμη. Σημειώστε το αυτό.

Για την Ουγγαρία τι να πω. Χίλιες φορές σε lobby του Assetto Corsa να δοκίμαζε ο Bottas να κάνει αυτή την εκκίνηση, δεν θα τα κατάφερνε. Φανταστικός αγώνας φυσικά, λόγω της δράσης που είδαμε. Κρατάτε το και αυτό, θα ‘ρθει να μας βρει στο τέλος.

Στο Βέλγιο αγώνα δεν είχαμε, κρίθηκε από το Σάββατο το αποτέλεσμα λόγω της καταιγίδας, και στην Zandvoort υπήρχε μόνο ένα αφεντικό. Στην Monza είδαμε και πάλι απίστευτη δράση, μετά που ο Verstappen βρέθηκε κυριολεκτικά πάνω στον Hamilton (κάτι που στο τέλος πιστεύω δεν επηρέασε καν την έκβαση του αγώνα. Η μέρα ήταν του Daniel όπως και να το έκοβες). Σημειώνεται και αυτό.

Τα «χτυπήματα» συνεχίστηκαν ανάμεσα σε Mercedes και Red Bull με δυο νίκες των Μαύρων Βελών σε Ρωσία και Τουρκία, αλλά σε ΗΠΑ και Μεξικό ανέλαβε τα ινία ο Max με δυο συνεχόμενες νίκες. Μένει η Βραζιλία και οι τρεις αγώνες στην Μέση Ανατολή. Λογικά ο Max, αφού ήταν και δυνατός στο παρελθόν στο Interlagos, θα μπορούσε και πάλι να κυριαρχήσει, σωστά; Όχι. Έχοντας βρεθεί παράνομο το πίσω πτερύγιο της W12 του Hamilton, έπεσε τελευταίος. Αλλά δεν έμεινε εκεί. Ο Βρετανός και η W12 του, ανέβηκαν από την τελευταία θέση της εκκίνησης του sprint, (το είδαμε και αυτό φέτος. Προσωπικά δεν με χαλούν αλλά τουλάχιστον ας μην κρίνει την εκκίνηση. Ας δίνει απλά λίγους περισσότερους βαθμούς και εγώ θα είμαι εντάξει με το sprint!) έπεσε ακόμη πέντε θέσεις λόγω αλλαγής του ICE του (κινητήρας εσωτερικής καύσης) και την Κυριακή ήταν αλλού. Και εδώ παραλίγο να βρεθούν οι δυο διεκδικητές να μπλέκουν τροχούς, με τον Max να αμύνεται τουλάχιστον εχθρικά. Ο Ολλανδός δεν τιμωρήθηκε για την μανούβρα αυτή (στην Βραζιλία τουλάχιστον, στην Σαουδική Αραβία όμως ναι! Συνεχίζεται το «συνοχή; Στις αποφάσεις; Πότε;», των αγωνοδικών) αλλά το αποτέλεσμα δεν μπορούσε να αλλάξει. Ο Hamilton ήταν απλά άπιαστος. Και στην Βραζιλία, και στο Κατάρ και στην Σαουδική Αραβία (όπου έκαναν και οι δυο οδηγοί λάθη, με τον Max να έδειχνε καθαρά σημεία λυγίσματος. Κάπου εδώ πίστεψα πως ο τίτλος ήταν πλέον στα χέρια του Βρετανού).

Ξημερώνει το Σάββατο των προκριματικών του Abu Dhabi. Έπειτα από ένα απίστευτο γύρο, ο Ολλανδός τοποθετείτε στην pole, με soft όμως, και ο Hamilton δεύτερος με μεσαία γόμα. Για το υπόλοιπο βράδυ του Σαββάτου απλά συζητούσα με τις ώρες με φίλους για τα πιθανά σενάρια και στρατηγικές της Κυριακής. Και έρχεται η Κυριακή…

Σβήνουν τα φώτα και γίνεται Κ-Α-Π-Ν-Ο-Σ ο Hamilton. Με την μεσαία γόμα. Ξεκινώντας δεύτερος. Ήταν άπιαστος. Η Mercedes, όπως φαίνεται τώρα δηλαδή (μετά από το μπαϊράμι…), γνώριζε πως το (ένα της) μονοθέσιο της ήταν απλά αλλού όσο αφορά τον καθαρό ρυθμό αγώνα. Οπόταν δεν τον χάλασε ιδιαίτερα η δεύτερη θέση στην εκκίνηση. Αντιθέτως, τον βόλεψε γιατί όπως είπε και ο ίδιος το Σάββατο «τουλάχιστον απ’ εδώ θα ξέρω που είναι (ο Max)», εννοώντας πως δεν θα ήθελε να ρισκάρει το οτιδήποτε στην εκκίνηση. Μην ξεχνάτε πως ένα απλό αγωνιστικό συμβάν χρειαζόταν ο Max για να κλειδώσει τον τίτλο (χωρίς να εννοώ ούτε για ένα δευτερόλεπτο πως είχε τέτοιο σκοπό ο Ολλανδός) λόγω της ισοβαθμίας τους πριν από την εκκίνηση. Δοκίμασε ο Max στα φρένα του chicane του πρώτου γύρου και… μέχρι εκεί ήτανε.

Ξεκίνησε ο Lewis μια από τις κλασσικές, αλάνθαστες, αβίαστες, κυρίαρχες κούρσες του. Μας χάρισε και ο Perez βέβαια αρκετή δράση με την άμυνα του, αφαιρώντας 7 δευτερόλεπτα από τον Βρετανό αλλά, δεν άλλαξε και τίποτα. Μετά από εγκατάλειψη του Tonio, ήρθε και ένα εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας. Βουτάει για φρέσκο ελαστικό ο Max, όχι όμως ο Lewis. Μεγάλο ρίσκο το να αφήνεις την θέση σου στην πίστα σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα. Οπόταν δεν μπορώ να θεωρήσω λάθος την απόφαση αυτή των Γερμανών (αλλά ούτε και την επόμενη… δεν μπορείς να ρισκάρεις τόσα πολλά χωρίς να ξέρεις τι έρχεται). Ίσως το μόνο τους λάθος ήταν που έφεραν νωρίς τον Hamilton μέσα για την πρώτη του στάση, ελέω του τρομακτικού του ρυθμού. Ας τον άφηναν έξω, να εξαργυρώσει στην εντέλεια την απίστευτη του ταχύτητα. Ο Max πίεσε αλλά δεν μπορούσε να βρει τα 7 δέκατα τον γύρο που χρειαζότανε για να πλησιάσει. Τα πάντα έδειχναν να τελείωναν.

Και ξαφνικά, Latifi.

Λοιπόν. Ας πάρουμε όλα όσα έχουμε σημειώσει μέχρι στιγμής, περί έλλειψης συνοχής στους κανονισμούς αλλά και της τηλεοπτικής δράσης που χάρισε το φετινό πρωτάθλημα, και να τα βάλουμε ωραία μπροστά μας σε ένα τσουβαλάκι. Ωραία. Αυτοκίνητο ασφαλείας. 6 γύροι μέχρι το τέλος, και ο Verstappen (όπως και πριν) βουτάει στα pits αλλά αυτή την φορά για soft, όπως επιβαλλόταν. Δεν είχε να χάσει και τίποτα όπως κύλησε το grand prix άλλωστε.

Ο Toto παρακαλούσε τον Masi να μην βγάλει αυτοκίνητο ασφαλείας, αλλά εκεί που ήταν σταματημένη η FW34B του Latifi (στο πιο στενό κομμάτι της πίστας, κάτω από το ξενοδοχείο W, κυριολεκτικά πάνω στην αγωνιστική γραμμή, πλάγια!) δεν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο. Σωστά βγήκε το SC, δεν σηκώνει κουβέντα. Και εδώ ξεκίνησαν οι ανταλλαγές ανάμεσα σε Red Bull, Mercedes και το race control. Ο λόγος; Ο Verstappen ήταν, μεν, πίσω από τον Hamilton, αλλά μεταξύ τους υπήρχαν πέντε άλλα μονοθέσια. Βάσει του κανονισμού «any unlapped cars» πρέπει, έπειτα από οδηγία του race director, να ξε-περαστούν και να πάρουν την θέση τους πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας, το οποίο στην συνέχεια να μπει στα pits. Η Red Bull αργότερα υποστήριξε πως το «any» δεν σημαίνει «all». Σοβαρά, το επόμενο Drive to Survive θα είναι courtroom drama, με τέτοια επιχειρήματα.

Είδαμε όλοι τι έγινε. Ο Masi άφησε μόνο τα πέντε αυτοκίνητα μεταξύ των διεκδικητών να προσπεράσουν (για την ιστορία ήταν οι Norris, Alonso, Ocon, Leclerc και Vettel) και έδωσε ένα γύρω στους Hamilton και Max να τα βγάλουν πέρα μεταξύ τους. Φυσικά, μαλακή εναντίων σκληρής γόμας, δεν γίνεται, και δεν άργησε ο Ολλανδός να αρπάξει την πρωτοπορία και να φθάσει πρώτος στην καρό σημαία. Δεν άργησαν να έρθουν οι ενστάσεις (ναι, ήταν δυο, απλά η μια ήταν απλά για τα headlines. Προσπέρασε, προσωρινά, ο Max τον Lewis πίσω από το SC αλλά ήταν πίσω του όταν έπρεπε, έτσι δεν πήγε πολύ μακριά αυτό) και μετά από το παραλήρημα του τελευταίου γύρου, του τελευταίου αγώνα της σεζόν, κρεμόμασταν όλοι από τα τηλέφωνα και τις οθόνες για  οποιαδήποτε είδηση αντί να μιλάμε για τον νέο πρωταθλητή. Κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται ούτε η RB ούτε και η Merc.

Θα απλοποιήσω την απόφαση των αγωνοδικών, για να προχωράμε. Η πρώτη ένσταση δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη κουβέντα, όπως ανέφερα πιο πάνω. Για την δεύτερη ένσταση, η Mercedes ζήτησε από τους stewards να θεωρήσουν την κατάταξη του προτελευταίου γύρου ως την τελική.  Και εδώ ήρθε το πρώτο επιχείρημα από τους αγωνοδίκες που δήλωσαν πως δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο επειδή αυτό θα σημείωνε πως ο αγώνας διήρκησε 57 γύρους, ενώ ο αγώνας ήταν 58. Δεν μπορείς απλά να μικρύνεις τον αγώνα. Το δεύτερο επιχείρημα, και το πιο σημαντικό, έχει να κάνει με την χρήση του αυτοκινήτου ασφαλείας από τον Αλυτάρχη (Masi), και παρόλο που ενδεχομένως να μην ακολουθήθηκε κατά γράμμα ο κανονισμός 48.12 (που ελευθερώνει τα αυτοκίνητα για να πάρουν θέση πίσω από όλους, βάσει σειράς)  ήρθε ο κανονισμός 48.13 που λέει πως μόλις ο Αλυτάρχης δώσει το σήμα να μπει στα pits το SC, τότε αυτό θα γίνει. Δεν μπορεί να πισωγυρίσει σε μια τέτοια απόφαση. Αν σβήσουν οι φάροι του SC, τέλος. Αυτό θα μπει μέσα, βρέξει-χιονίσει, ενώ ο ίδιος (όπως αναφέρθηκε και κατά την ώρα του αγώνα) αν θέλει έχει και δικαίωμα να φέρει το SC στα pits χωρίς καν να προσπεράσουν τα πιο αργά αυτοκίνητα (όπως ήταν παλαιότερα) αν το κρίνει σωστό. Οπόταν, εδώ καταλήγουμε. Ο Michael Masi έλαβε την απόφαση, ουσιαστικά, να αφήσει τους τέσσερεις να φύγουν και να δώσει το ελεύθερο στον Max να επιτεθεί στον Lewis.

Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια. Ήταν, απόφαση, του, Αλυτάρχη.

Ήταν σωστή; Λάθος; Τρελή; Άψογη; Ηλίθια; Αυτό θα το κρίνει ο κόσμος, και η ιστορία*. Ακόμη και τώρα που βαράω το πληκτρολόγιο νυχτιάτικα και σκιάζεται η μία από τις δυο γάτες μου στο γραφείο (η άλλη είναι εξορία στο σαλόνι γιατί πάει για στείρωση αύριο, έχοντας κρατήσει ολόκληρη την γειτονιά εδώ και μια εβδομάδα στο πόδι) η Mercedes είδε τις ενστάσεις της να μην παίρνουν τόπο, αλλά δηλώνει έτοιμη να εφεσιβάλει. Νομικά μιλώντας, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να το αλλάξει, ειδικά μετά που χάθηκαν οι δυο ενστάσεις. Ο Verstappen είναι ο φετινός πρωταθλητής. ΑΛΛΑ ίσως βοηθήσει το βιβλίο τον κανονισμών, και τους αγωνοδίκες, να αποκτήσουν λιγουλάκι συνοχή.

Ο κόσμος και η ιστορία τώρα, τι θα θυμούνται; Τις ενστάσεις; Το δραματικό φινάλε; Το ότι μια απόφαση άλλαξε την μοίρα ενός εκ των καλύτερων πρωταθλημάτων F1;

Θα αρκεστώ στα λίγα και στα απλά. Η F1 απέκτησε σήμερα, δηλαδή κυριολεκτικά την 12^η Δεκεμβρίου, ένα εκατομμύριο καινούργιους followers στο Twitter. 8 στους 10 ανθρώπους που είδα από το τέλος του grand prix μέχρι να κλείσω την πόρτα του σπιτιού μου παραμιλούσαν για το θεότρελο φινάλε, ενώ στο διαδίκτυο γινόταν το έλα να δεις.

Τι να λέμε τώρα; Κάποτε, οδηγός αποφασίζει πως θα πάει ευθεία σε εκκίνηση, βγάζοντας εκτός αγώνα τον άλλο μεγάλο διεκδικητή του τίτλου, κατακτώντας εκεί στα χαλίκια ένα πρωτάθλημα. Άλλοτε, γυρνάς και τιμόνι πάνω στον μεγάλο σου αντίπαλο, βγαίνεις εκτός αγώνα, και πρωταθλητής (μπορεί και να μηδενιστείς βέβαια, αν το δοκιμάσεις ξανά). Άλλες φορές, βουίζει ο τόπος για ένα τεχνολογικό, και άκρως παράνομο, πλεονέκτημα που έχει το μονοθέσιο σου, και γι’ αυτό δεν σε βλέπουν καν οι άλλοι (active suspension, παράνομο traction control, mass damper, flexiwings, τα σχέδια του αντίπαλου μονοθεσίου σε φωτοτυπίες που πήγες να βγάλεις στην γειτονιά. Το πληρώνεις αυτό βέβαια. Και ίσως ένα double diffuser; Μεγάλο το μενού).

Μπορεί κάποτε να έχει να κάνει και με δοκιμές ελαστικών πολλών χιλιομέτρων, που δεν είχαν άλλες ομάδες. Ίσως και να καις λιπαντικό στον κινητήρα για να βρεις περισσότερη δύναμη, και αντί να μηδενιστείς απλά πατάς ένα reset και σσσς, προχωράμε.

Άρα; Αλλοιώθηκε το πνεύμα του αθλήματος σήμερα επειδή έκρινε Α ή Β ο Masi; Θα το μάθετε στην επόμενη σεζόν του Drive to Survive, το οποίο θα τρέξει να δει ολόκληρος ο πλανήτης, να είστε σίγουροι…

Εν κατακλείδι που λεν και οι πιο σοβαροί (τζιέ καλά…), όποιος και αν κέρδιζε τον τίτλο, θα τον άξιζε. Κρίθηκε όπως κρίθηκε, όπως και άλλα τόσα πολλά μέσα από τον τελευταίο μισό αιώνα. Ηρεμήστε, χαλαρώστε και απολαύστε το κενό που έχουμε μέχρι τις δοκιμές του χειμώνα, γιατί η ιστορία έχει αποδείξει πως στο τέλος της μέρας ο ήλιος δύει και μετά έρχεται το επόμενο πρωί, με νέες περιπέτειες και πρωταγωνιστές.

Το «αμαυρώθηκε το άθλημα!!!1122@!11» το έχω ζήσει πάρα πολλές φορές τα τελευταία 25 χρόνια, και πάλι όλοι εδώ είμαστε, ο κόσμος γυρίζει, με την F1 να συνεχίζει να συναρπάζει.

Αγάπη και υγεία μόνο ρε. Μην φαγωθείτε για κανένα, δεν αξίζει.

*: «ΕΣΕΝΑ; ΑΡΕΣΕ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΕΤΕΛΕΙΩΣΕΝ;» Τζιέ ναι, τζιέ όι για να τα λαλώ ίσια. Επειδή ήταν πολλλλά σημαντική η απόφαση του Masi στο τέλος της μέρας, αλλά τι να κάμουν οι θκιό οι οδηγοί, μετά που έτσι χρονιά που τα εδώκαν ούλλα; Εν πολλύν τζερό που φωνάζω ότι πρέπει να έβρει μια γραμμήν ο Masi με τες αποφάσεις του. Τζαιρόν πολλύν! Τζιέ έτα. Ε άτε…

Ακολουθήστε μας στο INSTAGRAM και στο FACEBOOK