Trabant P50:

Το πρώτο μοντέλο -και άγνωστο  στη χώρα μας- της ανατολικογερμανικής Trabant ήταν το 500 ή Ρ50 όπου έμεινε στην παραγωγή μεταξύ 1957 και 1962. Δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατ’ εντολήν του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ανατολικής Γερμανίας για να φέρει τους πολίτες της πιο κοντά στην ιδέα της «ελεύθερης» μετακίνησης.

Το εργοστάσιο που χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη του Trabant ήταν αυτό της DKW στο Tσβικάου. Υπήρχε όμως σημαντική έλλειψη χάλυβα και άλλων πρώτων υλών. Πώς αναπτύχθηκε λοιπόν η Trabant και πώς έφτασε στο πρώτο μοντέλο της, το P50; Ρ σημαίνει plastic. Αυτή ήταν η λύση.

Οι σχεδιαστές του Tσβικάου χρησιμοποίησαν τους πόρους τους με έναν έξυπνο τρόπο: στην έλλειψη χάλυβα απάντησαν με ένα ειδικό υλικό που ονομάζεται Duroplast – ένα πλαστικό πολλαπλών στρώσεων. Η πρώτη τους απόπειρα ήταν ένα αντίγραφο του DKW με 690 κ.εκ. και ισχύ 22 ίππων.

Οι ηγέτες του κόμματος τελικά το απέρριψαν, καθώς κατά τη γνώμη τους ήταν υπερβολικά περίπλοκο στην παραγωγή και δαπανηρό στη συντήρηση – κάτι που όντως αποδείχθηκε σωστό. Έπρεπε όμως η Trabant να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο. Κάτι πιο απλό, πιο προσιτό, πιο μικρό. Έτσι το 1957 παρουσιάστηκε το Ρ50, με δικύλινδρο, δίχρονο, αερόψυκτο κινητήρα.

Το κόμμα έδωσε τη συγκατάθεσή του και το Ρ50 μπήκε στην παραγωγή το 1958. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη που το εργοστάσιο δεν ήταν σε θέση να παράγει αρκετά αυτοκίνητα για τους αγοραστές – κι αυτό με δεδομένη την περιορισμένη πρόσβαση σε καινούργια αυτοκίνητα όλων των κατοίκων τού τότε Ανατολικού Μπλοκ. Έτσι ξεκίνησε η ιστορία των Trabant.

To Τrabant P50 των φωτογραφιών είναι ένα γνήσιο μοντέλο του 1962 που έχει «περάσει» από γενική ανακατασκευή. Το αυτοκίνητο προοριζόταν για 4μελή οικογένεια. Μπορεί να ήταν άνετο για οδηγό και συνοδηγό, αλλά για τους πίσω χρειάζονταν «θυσίες» καθώς οι εξωτερικές διαστάσεις -μήκος x πλάτος x ύψος- ήταν 3361 χλστ. x 1493 χλστ. x 1460 χλστ. Ζώνες ασφαλείας φυσικά δεν υπήρχαν, καθώς ήταν κάτι το άγνωστο εκείνη την εποχή.

Σε πολύ δύσκολη θέση βρίσκονταν τα πεντάλ, μετατοπισμένα προς τα δεξιά, ενώ το καλοριφέρ ήταν τόσο αδύναμο ώστε οι οδηγοί τοποθετούσαν κάτω από τα μπροστινά καθίσματα πυρακτωμένα τούβλα μέσα σε σιδερένια αυτοσχέδια σκεύη για ζεστασιά. Πολύ αδύναμο ήταν και το ηλεκτρικό κύκλωμα, 6 Volt.

Στον δρόμο το Trabant P50 τα κατάφερνε μια χαρά μέχρι τα 50-60 χλμ./ώρα, αλλά η «ζωή» του τέλειωνε στα 80-90 χλμ., εκεί όπου άρχιζε αληθινά να ζορίζεται. Και τα φρένα εξάλλου (ταμπούρα γύρω-γύρω) δεν ενέπνεαν καμιά εμπιστοσύνη όσο ανέβαιναν τα χιλιόμετρα. Σήμερα το Trabant, ακόμα και ως ιστορικό αυτοκίνητο, μπορεί να τα έβρισκε σκούρα στην τρέλα της σύγχρονης κυκλοφορίας, όμως θα εξακολουθούσε να είναι διασκεδαστικό σε ερημικούς εξοχικούς δρόμους τα ηλιόλουστα Σαββατοκύριακα.

Τεχνικά χαρακτηριστικά:

Trabant P50

Kινητήρας: 499 κ.εκ.

Ισχύς: 20 ίπποι

Ροπή: 45 Nm, 2750/λεπτό.
Κιβώτιο: 4 ταχύτητες, όλες συγχρονισμένες, με κίνηση στους μπροστινούς τροχούς.
Βάρος (άδειο): 620 κιλά
Ρεζερβουάρ: 24 λίτρα βενζίνης

 

Κείμενο – Φωτογραφίες: Gábor Szécsényi, AutoBest jury member