Abarth και diesel. Δύο λέξεις που κανείς δεν θα περίμενε να βρει στην ίδια πρόταση, πόσο μάλλον να συνυπάρχουν στο ίδιο αυτοκίνητο. Και όμως, η Abarth τόλμησε, με το αποτέλεσμα να παραμένει πιστό στην κλασσική παράδοση της μάρκας, που δεν είναι άλλη από τη συλλογή επιτυχιών, αφήνοντας παράλληλα έκπληκτο τον ανταγωνισμό.

To ατίθασο πνεύμα της Abarth δεν δίστασε να κάνει ακόμα μια φορά την έκπληξη, εξελίσσοντας ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο με κινητήρα diesel. Ένας συνδυασμός αταίριαστος, που όμως χάρη στο «τσίμπημα» του Σκορπιού εξέπληξε με την αποτελεσματικότητα του. Όλα ξεκίνησαν όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Fiat, αποφάσισε να λανσάρει μια diesel έκδοση του δημοφιλούς 131 Mirafiori. Για να δοκιμάσει το νέο μοντέλο, πριν την επίσημη παρουσίαση του, αποφασίστηκε η συμμετοχή σε έναν απίστευτο Μαραθώνιο, με αφετηρία το Λονδίνο και τερματισμό στην άλλη άκρη της Κοινοπολιτείας, την πόλη του Σύδνεϋ στην Αυστραλία. Η διοργάνωση, θα αποτελούσε το μεγαλύτερο σε απόσταση αγώνα με αυτοκίνητα της ιστορίας. Ο κινητήρας που είχε επιλεχθεί για το 131 Mirafiori Diesel, ήταν ένας ατμοσφαιρικός τετρακύλινδρος σε σειρά, χωρητικότητας 2.500κ.εκ. με απόδοση 72 ίππους στις 4.200σ.α.λ. και 148Nm ροπής στο ίδιο επίπεδο περιστροφής.

Συνολικά τέσσερα αυτοκίνητα χρησιμοποιήθηκαν για τις δοκιμές εξέλιξης, με τα τρία από αυτά στη συνέχεια να δέχονται τις «περιποιήσεις» της Abarth για να συμμετάσχουν στον μαραθώνιο αγώνα. Οι μηχανικοί της Abarth αρχικά εστίασαν στα σημεία που απαιτούσαν ενίσχυση για να αντέξουν στις ακραίες συνθήκες. Στον εμπρός προφυλακτήρα τοποθετήθηκαν επιπλέον προβολείς, οι βάσεις του παρμπρίζ ενισχύθηκαν, ενώ το 131 Abarth rally, «δάνεισε» τον κλωβό ασφαλείας, τις ασφάλειες του καπό, αλλά και τα φαρδύτερα φτερά. Στη συνέχεια οι άνθρωποι της Abarth εξερεύνησαν κάθε πιθανή δυνατότητα βελτίωσης της απόδοσης του αυτοκινήτου, το οποίο θα ήταν και το πρώτο diesel αγωνιστικό που θα λάβανε μέρος σε διεθνή αγώνα.

Στις 14 Αυγούστου του 1977, τρία Fiat 131 Abarth Diesel βρέθηκαν στην εκκίνηση στο διάσημο Covent Garden του Λονδίνου. Με τον αριθμό 6 η Γαλλική ομάδα των Robert Neyret και Marianne Hoepfner,  με το 26 η Ιταλική ομάδα των Giancarlo Baghetti (πρώην οδηγού της Formula 1 με τις ομάδες των Ferrari, Lotus, Brabham, BRM και ATS) και Tommaso Carletti  και τέλος με το νούμερο 66, η γυναικεία ομάδα των Evelyne Vanoni και Christine Dacremont.

Η διαδρομή ήταν σχεδιασμένη έτσι ώστε να περάσει απ’ όλα τα μεγάλα αεροδρόμια στα οποία είχε πτήσεις η Singapore Airlines που γιόρταζε τα 30α της γενέθλια και ήταν ο βασικός χορηγός της εκδήλωσης. Συνολικά 30.000χλμ., τα περισσότερα εκ των οποίων σε χωματόδρομους, καλύφθηκαν σε 45 ημέρες, ενώ το αρχικό πλάνο του αγώνα ήταν να διαρκέσει 30. Δύο από τα 131 Abarth Diesel κατάφεραν να ολοκληρώσουν τον μαραθώνιο, κατακτώντας την 1η (Robert Neyret / Marianne Hoepfner ) και 2η (Giancarlo Baghetti / Tommaso Carletti) θέση στην κατηγορία τους, προσφέροντας πολύτιμη δημοσιότητα για ένα αυτοκίνητο που θα ξεκινούσε την εμπορική του πορεία λίγους μήνες αργότερα.

Σήμερα, ένα από τα Abarth 131 diesel φιλοξενείται στο Heritage HUB στο Τορίνο, θυμίζοντας το διαχρονικό πάθος της μάρκας για επιδόσεις και νίκες ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά του οχήματος.

Δείτε ένα σύντομο βίντεο το μαραθώνιου αγώνα Λονδίνο-Σύδνεϋ του 1977 εδώ: